حسرت
ترانه جوانبخت
هیچ رنگی
هیچ ادراکی آشنا نبود
زمان فریاد می زد
در اتاق عمل، همگان در تلاش بودند
آنجا بیهوده ماندم
لحظه ای که نمیشد نداشت
مرگ بر چهره سفیدش سایه افکند،
بی هیچ ترحمی
لحظه ای با من بمان
برای حسرتی که تاثیری نکرد
سر تیتر مطالب
- دو شعر از زهرا گریزپا
- چگونه عکاسان زن نگرش ما به جهان را تغییر داده اند / دپارتمان عکاسی نشنال جئوگرافیک / برگردان: محمد سعیدی
- شعری از مرجان غفاری
- نگاه سرگرمکننده مارتین پار به عکاسی مد / آلیسا مونته / برگردان: محمد سعیدی
- با زنی که پولاروید را به یک نماد فرهنگی تبدیل کرد آشنا شوید / دیوید ام باردا / برگردان: محمد سعیدی
- چاو منتشر شد
- دو شعر از پرشنگ صوفی زاده
- دو کتاب تازه از کیوان باژن
- تنهایی / کیوان باژن
- اولین باران زمستانی / نوید نظری
تمامی حقوق مادی و معنوی اين تارنما متعلق به سايت ادبی-هنری حضور می باشد...... طراح گرافیک : آرمان خرمک
