دو شعر از شکراله ذبیحى
١)
هیچ راهی نیست
هیچ جایی نیست
پا در جای بعدازظهر
فریاد در باد است
زمستان در بارشی
سنگین خفته
و رویایی که از
دودکش بالا رفته است
عصر
قهوه و سیگار
_ شاعر مجله های چرت
شعور فقید
آه ترانه ناسروده
ای وهم مقدس
۲)
تنهایی و
دلتنگی و
چه و چه
همه را گذشت
ممنون از شما
۹ لایک شده
10 Comments
Saman Kamali
OstaD besyar lezat bordam khosoosan sheer aval.
شکراله ذبیحی
سپاس سامان گرامی و تشکر از حضور ارزشمندت
Sina
Awesome , I would say the poem’s are too deep , only pro readers would truly understand it. Nice work, I would follow your writings. Keep on working
شکراله ذبیحی
سینای عزیزم امیدوارم در سرزمین نو ()آمریکا) شاهد موفقیتهای دوباره هنریت باشم . درود و سپاس
الهام
درود بر استاد گرانقدر …. زیبا مثل همیشه ….به امید موفقیتهای روزافزون
الهام
الهام بانو . هنرمند بزرگوار سپاس سپاس
رامتین
Shere aval kamelan mojez va tasir gozar bood.
شکراله ذبیحی
رامتین بزرگوار سپاس از دیدگاه موجزتان
عرشیا داداش زاده
سلام .درعین اینکه شعر شماره یک از نظراجتماعی و کارکردهای آن بسیار قابل ملاحظه و دور از لفاظی های باصطلاح مکتب بازی ادبی اینروزهاست . اما شعر دوم خیلی خصوصی , دلی یا حدیث نفس یا دلگیری از اجتماع محسوب می شود و در خوانش از کیفیتی بسیار پایینتر از اثر اول قرار می گیرد
در هر حال خوشحال شدم از آشنایی با شما امیدوارم کارهای دیگرتان را هم در راه باشد
شکراله ذبیحی
جناب داداش زاده گرامی از نگاه و زاویه ای که به شعر پرداختید لذت وافر و استفاده بردم . شعر دوم هم چون هر دو اثر از یک کتاب هستند و بهرحال سبک سنگینی های خودش را دارد مطمعنن از جایگاه ادبی شعر اول برخوردار نمیباشد.
سپاس از زمانی که گذاشتید