۱۰ آبان ۱۴۰۳

مطالب مشابه

One Comment

  1. 1

    خلیل پاکنهاد

    من به عنوان کسی که خودم سالهاست مدرس داستان نویسی هستم باید خدمت شما عرض کنم که این کتاب رو به طور اتفاقی دست یک نوجوان دیدم و همان ده صفحه اول کتاب برای قضاوتش کافیست. چرا به هر مدل چیدن کلمات در کنار هم میگوییم داستان و رمان و شعر… این عناوین یک زمانی در مملکت ما حرمت داشت. چرا همه مقوله ها را خوار و حفیف کرده ایم؟ چرا فکر میکنیم همه باید نوشته هایمان را چاپ کنیم و به همه بگوییم که ما هم کتاب داریم. تا روزی که زنده هستم و تدریس میکنم هنرجویان را از خواندن چنین کتابهایی که نه نثر دارد و نه محتوا بر حذر میدارم. سربلند باشید

    پاسخ

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

 تمامی حقوق مادی و معنوی اين تارنما متعلق به سايت ادبی-هنری حضور می باشد...... طراح گرافیک : آرمان خرمک