در کتاب «هنر رمان نویسی» تالیف «مارینا اولیور» یکی از مسائل مهم رمان نویسی یعنی ارتباط میان زمان و روایت مورد واکاوی قرار گرفته است. این مساله کم تر در کتاب هایی از این دست محوریت یافته است و این امر دارای چنان گستردگی و ژرفایی است که ما را با سوال هایی در زمینه ی چرایی و چگونگی ارتباط مان با زمان در عرصه ی واقعیت درگیر می کند. با این سوال که آیا رمان نیز همچون انسان، ناگزیر از واپس نگریستن است و طرح این مساله که زمان واقعی در رمان تاریخی چیست و ما را به کدام سو رهنمون می سازد شاید ما را به این چا برساند که در مورد ارتباط متقابل تاریخی یک چامعه با خویش و ارتباط شخصی خود با زمان به شبهه بیاندازد و هر اثر شبهه برانگیزی می تواند اثری سترگ باشد.
خانم «مارینا اولیور» استاد نویسندگی خلاق و هم چنین نویسنده ای معتبر در رمان نویسی هستند. ایشان بیش از پنجاه جلد رمان و نیز چند کتاب درباره ی داستان نویسی تالیف کرده اند. کتاب «هنر رمان نویسی» پنچاه و سومین اثر ایشان است. در پیشگفتار این کتاب می خوانیم: «تاریخ همان گذشته ی ملت هاست اما دیروز هم به عنوان گذشته تلقی می شود. پس همین که از گذشته می نویسید یعنی با تاریخ چامعه روبه رو خواهید شد.»
بنابراین هر جا می گوییم رمان تاریخی، منظور رمان های فقط مربوط به قرن های گذشته نیست بل که به روزها و سال های اخیر نیز اشاره دارد.
آقای «حمید یزدان پناه» مترجم این اثر در مقدمه ای کوتاه بر این کتاب این گونه نوشته است:
«همیشه به دنبال ترجمه ی کتابی بوده ام تا رمان نویسی را به طور جدی مطرح کنم.» ایشان ترجمه ی کتاب «هنر رمان نویسی» را برای تمام قشر ها در حوزه ی ادبیات و داستان نویسی مفید دانسته اند و بر این باور هستند که کتاب فوق نه تنها برای نو آموزان و اساتید داستان نویسی بلکه برای نویسندگان حرفه ای نیز راه گشا خواهد بود.
کتاب «هنر رمان نویسی» تالیف «مارینا اولیور» در سال جاری توسط نشر روزآمد روانه ی بازار کتاب شده است.
۷ لایک شده
