سه شعر از قباد حیدر ۱ دریایی ازکلمه ، شعر دانه های صبور برف باران و شبنم های معطر سحرگاه نام تو را … در شتاب مسافری جا مانده از سفر از زبان عابری حیران نامت همیشه و در هر حال می آید و... ادامه متن

فرآیش مه آ محقق کنارم بمانید رویاهای ناتمام که در هر خواب تکه ای از خویش را می یابم من ناتمامم مثل تمامی آدم ها با دوستی های نیمه زندگی های نیمه و حس های ناتمام با ترک هایی بر قلبم که نور را... ادامه متن

شعری از زینب فرجی   چشم هایت آهویی بود که دوستش داشتم بگو حالا که در دست گرگ ها اسیری آیا آسمان بالای سرت هم چنان آبی و خوشرنگ است؟ و ماه نشسته روی فنجان چای ات به همان زیبایی روزهای قب... ادامه متن

سه شعر از قباد حیدر ۱ چگونه با درختان سر بریده می توان رقصید ؟ موهای اساطیری زنان به دندانِ کدام زندانبان گرفته و واژه ی رهایی در هزار توی قصه های دردناک رشته رشته ، دراروح زنان به ودیعه است... ادامه متن

سه شعر از نسترن بشر دوست ۱ در بهار اگر با تو آشنا می شدم بین آن همه شکوفه شکوفه های لب هایم را نمی دیدی ما اما پاییز به یک دیگر برخوردیم تو پاهایت روی برگ های زرد بود من گل سرخ روی زخم ات را... ادامه متن

دو شعر از فرامرز سه دهی . یک با یک برابر نیست همه چیز از دهان ِمن آغاز شد خوابی که می شدم که نمی دیدم پرنده ای پرید پرید یعنی تو تو یعنی پاهایت که تو رفتی (و من اگر/ آنقدر بزرگ شده ام/ که تو... ادامه متن