دو شعر از آرزو نوری

دو شعر از آرزو نوری

بی واسطه

خیلی شبیه خودم بودم

وقتی تیغ کند

مویرگها را نمی­برید

من

بی­واسطه زن بودم

و حمام

از هق هق کاشی­ها

حناق می­گرفت

گنجشک

دست به دست می­شوم

مانند گنجشک بی­جانی

میان بچه­های همسایه

کدام دست

پنجره­ات را بست

که شیشه­ها را ندیدم؟