۰۹ فروردین ۱۴۰۳

مطالب مشابه

4 Comments

  1. 1

    خسروپرویز

    سپاسگزار.

    پاسخ
  2. 2

    بهزاد

    یکی از چندین ربط فوکو و دریدا و بارت این است که هر سه نفر پساساختگرا به حساب می آیند.
    حالا با این کاری نداریم. حرف اصلی من این است که مگر کسی می آید بگوید آقای داستان نویس، چرا اینقدر از نظر سیاسی و اجتماعی اخته هستید و غیر از فلسفۀ قاره ای بلغور کردن کار دیگری بلد نیستید؟ چرا کوچک ترین واکنشی به اوضاع اجتماع معاصر نشان نمی دهید؟ فقر، مسئلۀ کودک، زندانیان سیاسی و غیرسیاسی، اصولا زندگی بی ارزش شدۀ آدمها؟ آنوقت انتظار دارید همه داستان بخوانند و آن هم داستان فارسی بخوانند و آن هم احتمالا نوشته های شما را بخوانند و تئوری تدوین کنند؟

    پاسخ
  3. 3

    سایه

    جناب بهزاد
    البته تذکر شما برای ربط فوکو و دریدا و بارت خیلی با معنا وبه متن مرتبط بود! اطلاعات نویسنده متن و همچنین خوانندگان را بالا برد حالا با این که کاری نداشته باشیم لطفا از سطر ۱۸ این متن را تا آخر دو باره مطالعه بفرمایید. اگر در تایید حرف اصلی تان چیزی پیدا نکردید البته حرف اصلی تان خیلی اصلی است ، لطفا آن را در یک جای اصلی هم بیان بفرمایید.

    پاسخ
    1. 3.1

      بهزاد

      در آخر متن فرموده اند که این سه نظریه پرداز چه ربطی به هم دارند؟ جواب آن سوال را دادم.
      متأسفانه دوباره خواندم و چیزی پیدا نکردم.
      فکر می کنم کتاب خواندن را فی نفسه ارزشمند دانستن اشتباه است. به این دلیل که جمع های بورژوایی متعددی تشکیل می شود که از ادبیات و فلسفه صحبت می کنند و متأخرترین فیلسوف ها را توضیح می دهند و تفسیر می کنند، ولی این ها را کوچک ترین ربطی به شرایط اجتماعی و سیاسی و اقتصادی سرزمینی که تویش زنده اند نمیدهند.
      مصداق چیزی که مد نظر دارم را براهنی می دانم و ایده اش دربارۀ اینکه در کشوری با شرایط کشور ما، ادبیات قطعن باید سیاسی باشد و باید به مسائل روز تنه بزند. فکر میکنم مطرح کردن دوگانۀ ادبیات/نظریه موضوعیتی ندارد.
      وقتی ایشان به اجتماع و سیاست و اقتصاد و غیره کاری ندارند، چه انتظاری دارند که سیاستمدار و جامعه شناس و اقتصاد دان به رمان کار داشته باشد؟

      پاسخ

به سایه پاسخ دهید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

 تمامی حقوق مادی و معنوی اين تارنما متعلق به سايت ادبی-هنری حضور می باشد...... طراح گرافیک : آرمان خرمک