۱۰ فروردین ۱۴۰۳

مطالب مشابه

2 Comments

  1. 1

    ابراهیم مهدی زاده

    لذت بردم اما حکایت همچنان پر ابهام است دوست من !آیا با تناقضی پر تردید به استقبال تناقضی دیگری نمی رویم .؟ تا کجا ؟ این وضعیت ممکن است پاسخی فلسفی داشته باشد که احتمالا این گونه است اما پاسخی هنری چه می شود ؟ آیا این سخن خود قطعیتی نیست که خود شاعر منکر آن است ؟ آیا می توان گفت شعر امروز ما شعر تردید است یا این وضعیت ، وضعیت تردید و التقات است ؟ آیا نمی شود به همین طنز و تردید هم با ایده ی تردید نگریست ؟ وقتی وضعیت متن به اراده ی شاعر نیست ، پس اراده ی معطوف به مولف- متن هم در وضعیت ّ، وضعیت مولف – متن نیست . این یعنی مصلوب الاختیاری مولف . درست فهمیدم استاد ؟

    پاسخ
  2. 2

    وضعیت دیگر

    بابا چاهی همه چیز را دست می اندازد یک زیست زبان محور که در دَم زندگی می کند نسبی گرایی نیست چون مکان مند و ذاتش در دَم خیامی است
    نظر بابا چاهی در مورد خیلی چیزهای دیگه دوست دارم بدونم در مورد سیستم های اقتصادی و پشتیبانی مثل حقوق ماهانه و انتظار به حقوق ماهانه چه بازنشستگی و… چون اگر همین اندیشه جاری کنیم در سیستم های اقتصادی باید ضد این شکل های اقتصادی هم باشیم

    پاسخ

به ابراهیم مهدی زاده پاسخ دهید لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

 تمامی حقوق مادی و معنوی اين تارنما متعلق به سايت ادبی-هنری حضور می باشد...... طراح گرافیک : آرمان خرمک