دفتر مشق
ژاک پرور
برگردان:عبدالرضا قنبری
دو و دو چهار
چهار و چهار هشت
هشت وهشت می شود شانزده
تکرار کنید!، معلم می گوید؛
دو و دو چهار
چهار و چهار هشت
هشت وهشت می شود شانزده،
اما این هم مرغ بهشتی
که در آسمان می گذرد
کودک او را می بیند
کودک صدای او را می شنود
کودک او را صدا می زند:
مرا نجات بده
با من بازی کن
پرنده!
بنابر این، پرنده فرود می آید
وبا کودک بازی می کند
دو ودو چهار…
تکرار کنید! معلم می گوید
و کودک بازی می کند
پرنده با او بازی می کند
چهار وچهار هشت
هشت و هشت می شود شانزده
و شانزده و شانزده چند می شود؟
شانزده وشانزده هیچ نمی شود
و مخصوصا سی ودو نمی شود
به هر حال
و آنها می روند.
و کودک پرنده را پنهان کرده
درون میز تحریرش
و همه ی کودکان
آواز او را می شنوند
و همه ی کودکان
نوای موسیقی را می شنوند
وهشت وهشت به نوبه ی خود می روند( مراد گام های موسیقی است.)
و چهار وچهار و دو و دو
به نوبه ی خود جیم می شوند
و یک و یک نه یک می شوند و نه دو ( مراد یک،دو،سه برای شروع دویدن وبیرون رفتن است.)
یک ویک نیز به همان ترتیب می روند
و پرنده ی بهشتی بازی می کند
و کودک آواز می خواند
و معلم فریاد می زند:
که؛” دلقک بازی را تمام می کنید؟!”
اما همه ی بچه های دیگر
به نوای موسیقی گوش می دهند
ودیوار های کلاس
به آرامی فرو می ریزند
و شیشه ها دوباره به ماسه بدل می شوند
مرکب دوباره به آب تبدیل می شود
میز های تحریر دوباره به درخت ها بدل می شوند
گچ دوباره به صخره های گچی بدل می شود
وقلمدان دوباره به پرنده تبدیل می شود.
Jacques Prévert : Page d’écriture
Deux et deux quatre
quatre et quarte huit
huit et huit font seize…
Répétez ! dit le maître
Deux et deux quatre
quatre et quatre huit
huit et huit font seize.
Mais voilà l’oiseau lyre
qui passe dans le ciel
l’enfant le voit
l’enfant l’entend
l’enfant l’appelle
Sauve-moi
joue avec moi
oiseau !
Alors l’oiseau descend
et joue avec l’enfant
Deux et deux quatre…
Répétez ! dit le maître
et l’enfant joue
l’oiseau joue avec lui…
Quatre et quatre huit
huit et huit font seize
et seize et seize qu’est-ce qu’ils font ?
Ils ne font rien seize et seize
et surtout pas trente-deux
de toute façon
ils s’en vont.
Et l’enfant a caché l’oiseau
dans son pupitre
et tous les enfants
entendent sa chanson
et tous les enfants
entendent la musique
et huit et huit à leur tour s’en vont
et quatre et quatre et deux et deux
à leur tour fichent le camp
et un et un ne font ni une ni deux
un à un s’en vont également.
Et l’oiseau lyre joue
et l’enfant chante
et le professeur crie :
Quand vous aurez fini de faire le pitre
Mais tous les autres enfants
écoutent la musique
et les murs de la classe
s’écroulent tranquillement
Et les vitres redeviennent sable
l’encre redevient eau
les pupitres redeviennent arbres
la craie redevient falaise
le port-plume redevient oiseau.
منبع:
http://www.continualreformation.org/prevert.htm
۵ لایک شده
