دو شعر از پرشنگ صوفی زاده کوه درد خالی و خاکی پا بر زمینی که ایمن نبود با جغجغه به دستهایی که نمی شناخت آنطرفتر از رویا روبروی خورشید با پیشانی گُر گرفته دهانی نیمه باز و چشمهایی کفن دوخته ب... ادامه متن
چند شعر از رها فلاحی (۱) عروسک‌ام قبضه روح کرده‌ست -تنهایی ام را! (۲) وزید نسیم، -به گوش زمین … چه زیباست؛ -صدای خدا… (۳) موهایم را که کوتاه کردند؛ قلب من به کنار، با بُغضِ «گُل... ادامه متن
دربـاب بـرانـدِس ژرژ بـرانـدِس( Georg Brandes )۱ ( ۱۹۲۷ – ۱۸۴۲ ) توفان آراز ادبـیـات زنـده بـودنـش را در زمـان مـا در ایـن نـشـان مـی دهـد، کـه آن مـسـائـل را بـه بـحـث مـی کـشـد. بـر... ادامه متن
صمد بهرنگی و جدال اش با استبداد در مهد آزادی علیرضا ذیحق صمدبهرنگی، نویسنده ای آگاه ، معلمی پرشور ، پژوهشگری باذوق و مترجمی توانا بود . هر نویسنده ای برای نوشتن انگیزه ی ویژه ای دارد . ا... ادامه متن
فقدان خالد جنادله ساعت ۷ صبح دری باز شد و مردی پیژامه پوش به وسط خیابان دوید و سرآسیمه فریاد زد: «ایها الناس، گم شده است… کلمه گم شده است. بیدار شوید، کلمه نیست.» اندکی بعد درهای دیگر... ادامه متن
سبز سینا صداقت کیش پایان راه نزدیک بود و این را میشد فهمید. راهی که خوش شروع شده بود اما انتهای خوشی نداشت. به خانه دوستم برزو رفته بودم. صدای فرهاد مهراد و مرد تنها، بغض فروخورده و انبوهی ا... ادامه متن
