دو شعر از عبدالرضا قنبری ۱ زندانی سنگ هایم با رازی غریب چاوشی خوان سکوت پرستوهای عبور! مرا با باد،با باران همراه با جاری جویبار به دریا برسانید ۲ می توان روزهای بی گاه خویش را بر تقویم سینه... ادامه متن
شعری از مهرداد مهرجو چه آشوبی دور از ما هم که برآید آرمسترانگ درون در این اتاق‌های تن‌ها وا گویم بی پرده به این در گاه که دردمان به دل سنگ‌مان را سینه زنیم مبادا بشکند دلی که ماه شود دل هر... ادامه متن
دگردیسی زبان در فرهنگ اجتماعی یادداشتی از فانوس بهادروند زبان به مفهوم آنچه انسان به بیان می آورد تا معنایی را برساند ؛همه آن چیزی است که زندگی را رساتر مفهوم می دهد. دگر دیسی زبان بر اثر... ادامه متن
سامورایی و صورتک ها رهی قاسمی شهرتش به این بود که می تواند فقط با کوبیدن یک مشت به صورت گاوی آن را از پا بیندازد. در یک فیلم مستند قدیمی – احتمالا متعلّق به اوایل دهه پنجاه میلادی... ادامه متن
«یکی» و «دیگری» داستانکی از آفاق شوهانی حکایتی که می خواهم برایتان تعریف کنم مربوط به چه زمانی است؟ نمی دانم! این حکایت احتمال دارد زاده ی یکی از خواب های من باشد اما گاه و بی گاه می ایستد و... ادامه متن
سه تاری که خیس می نواخت فاطمه حسن پور بردرورودی قفل بزرگی بود. پشت شیشه اش باماژیک نوشته بودندبازدید فقط روزهای پنجشنبه خانم ها ۱۰ تا ۱۲ آقایان ۱۲ تا۱۴ . پشت درایستاده بودیم ونقشه می کشیدیم... ادامه متن
